- pieluiti
- ×pielùiti, -ùja, -ùjo Lkm žr. pieluoti 1: Perdien malką pielujo OZ46. Kazlelis malkom pielùit Vdš. Tai giria toj reikia pieluiti, vežt ir statyt svirnas TDrIV192. ^ Pati (žmona) kap piela pieluja kaklą (kremta, rieja) Rš.
Dictionary of the Lithuanian Language.